gołęby

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *gȍlǫbъ. First attested in 1480.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /ɡɔɫæ̃bɨː/
  • IPA(key): (15th CE) /ɡɔɫæ̃bɨ/

Adjective

[edit]

gołęby

  1. (of horses, attested in Masovia) ashen, ashy
    Synonyms: myszasty, myszy, szadawy
    • 1950 [1480], Władysław Kuraszkiewicz, Adam Wolff, editors, Zapiski i roty polskie XV-XVI wieku z ksiąg sądowych ziemi warszawskiej, number 1511, Warsaw:
      Yakom ya thamo konya byalego et kobyla golanba wschyal
      [Jakom ja tamo konia białego et kobyłę gołębą wziął]
[edit]
nouns

Descendants

[edit]
  • Old Prussian: golimban

References

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “gołęby”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN