gortaigh

Irish

Alternative forms

• goirtigh
• gortuigh (obsolete)

Etymology

From Middle Irish gortaigid (“to salt, pickle; to hurt, injure”), from Old Irish goirt (“bitter, salty”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɡɔɾˠt̪ˠə/

Verb

gortaigh (present analytic gortaíonn, future analytic gortóidh, verbal noun gortú, past participle gortaithe)

1. to hurt, injure

Conjugation

conjugation of gortaigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	gortaím	gortaíonn tú; gortaír†	gortaíonn sé, sí	gortaímid; gortaíonn muid	gortaíonn sibh	gortaíonn siad; gortaíd†	a ghortaíonn; a ghortaíos / a ngortaíonn*; a ngortaíos*	gortaítear
	past	ghortaigh mé; ghortaíos	ghortaigh tú; ghortaís	ghortaigh sé, sí	ghortaíomar; ghortaigh muid	ghortaigh sibh; ghortaíobhair	ghortaigh siad; ghortaíodar	a ghortaigh / ar ghortaigh*	gortaíodh
	past habitual	ghortaínn / ngortaínn‡‡	ghortaíteá / ngortaíteᇇ	ghortaíodh sé, sí / ngortaíodh sé, s퇇	ghortaímis; ghortaíodh muid / ngortaímis‡‡; ngortaíodh muid‡‡	ghortaíodh sibh / ngortaíodh sibh‡‡	ghortaídís; ghortaíodh siad / ngortaídís‡‡; ngortaíodh siad‡‡	a ghortaíodh / a ngortaíodh*	ghortaítí / ngortaít퇇
future		gortóidh mé; gortód; gortóchaidh mé†	gortóidh tú; gortóir†; gortóchaidh tú†	gortóidh sé, sí; gortóchaidh sé, sí†	gortóimid; gortóidh muid; gortóchaimid†; gortóchaidh muid†	gortóidh sibh; gortóchaidh sibh†	gortóidh siad; gortóid†; gortóchaidh siad†	a ghortóidh; a ghortós; a ghortóchaidh†; a ghortóchas† / a ngortóidh*; a ngortós*; a ngortóchaidh*†; a ngortóchas*†	gortófar; gortóchar†
conditional		ghortóinn; ghortóchainn† / ngortóinn‡‡; ngortóchainn†‡‡	ghortófá; ghortóchthᆠ/ ngortófᇇ; ngortóchthᆇ‡	ghortódh sé, sí; ghortóchadh sé, s토/ ngortódh sé, s퇇; ngortóchadh sé, s톇‡	ghortóimis; ghortódh muid; ghortóchaimis†; ghortóchadh muid† / ngortóimis‡‡; ngortódh muid‡‡; ngortóchaimis†‡‡; ngortóchadh muid†‡‡	ghortódh sibh; ghortóchadh sibh† / ngortódh sibh‡‡; ngortóchadh sibh†‡‡	ghortóidís; ghortódh siad; ghortóchadh siad† / ngortóidís‡‡; ngortódh siad‡‡; ngortóchadh siad†‡‡	a ghortódh; a ghortóchadh† / a ngortódh*; a ngortóchadh*†	ghortófaí; ghortóchtha토/ ngortófa퇇; ngortóchtha톇‡
subjunctive	present	go ngortaí mé; go ngortaíod†	go ngortaí tú; go ngortaír†	go ngortaí sé, sí	go ngortaímid; go ngortaí muid	go ngortaí sibh	go ngortaí siad; go ngortaíd†	—	go ngortaítear
	past	dá ngortaínn	dá ngortaíteá	dá ngortaíodh sé, sí	dá ngortaímis; dá ngortaíodh muid	dá ngortaíodh sibh	dá ngortaídís; dá ngortaíodh siad	—	dá ngortaítí
imperative		gortaím	gortaigh	gortaíodh sé, sí	gortaímis	gortaígí; gortaídh†	gortaídís	—	gortaítear
verbal noun		gortú
past participle		gortaithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
gortaigh	ghortaigh	ngortaigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “gortaigid”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
• Ó Dónaill, Niall (1977) “gortaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN