gryzać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Silesian[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Proto-Slavic *gryzati.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

gryzać impf

  1. (transitive) to bite
  2. (transitive) to eat, to bother
    • 2014, Waldemar Szymczyk, editor, Freedland[2], →ISBN, archived from the original on 30 November 2021, page 40:
      Niby wygroł, bo po Jagiełłowej stronie stanył, ale tak go sumiyni gryzło za to, że tela krwie zakonnej przeloł, że przisiong tukej przed Ponboczkiym, że już wiyncy na chrześcijana miecza nie dźwignie, i swoja broń tukej jako wotum zostawiył.
      (please add an English translation of this quotation)

Conjugation[edit]

This verb needs an inflection-table template.