gwałtownik

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From gwałtować +‎ -nik. First attested in 1443.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /ɡvaːɫtɔvɲik/
  • IPA(key): (15th CE) /ɡvɒɫtɔvɲik/

Noun

[edit]

gwałtownik m pers

  1. (attested in Masovia, Lesser Poland) violater, defiler; raper (one who performs violence, misdeeds, etc)
    • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 89:
      Vyna gwalthownykow sbyegow. Item za taky gwalth taky gwaltownyk takąn vynąn ma bicz karan
      [Wina gwałtownikow zbiegow. Item za taki gwałt taki gwałtownik taką winą ma być karan]
    • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 89:
      Ten isti gwaltownyk bandzye czyrzpyal sbyezenye dlya swego zivotha
      [Ten isty gwałtownik będzie cirzpiał zbieżenie dla swego żywota]
    • 1895 [Fifteenth century], Franciszek Piekosiński, editor, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich. Kodeks Działyńskich I[1], Lesser Poland, page 4:
      Gdy ktori drapyescza dzesyącziny abo gwaltownyk rzeczy kosczelnych byl naleszon, ma bycz vpomyenyon klyątwą z vpomynanym
      [Gdy ktory drapieżca dziesięciny abo gwałtownik rzeczy kościelnych był nalezion, ma być upomienion klątwą z upominanim]
    • 1895 [Fifteenth century], Franciszek Piekosiński, editor, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich. Kodeks Działyńskich I[2], Lesser Poland, page 33:
      Przeto vstawiamy, aby taczy gwaltownyczy prawem polskym sądzeny
      [Przeto ustawiamy, aby tacy gwałtownicy prawem polskim sądzeni]
    • 1858 [1498], Wacław Aleksander Maciejowski, editor, Historia prawodawstw słowiańskich[3], 2 edition, volume VI, page 272:
      Y od thego czasv tak skazujem, ys ieslizebi (si) kthorikolwye ziemianyn... smialbi..., albo iego czelacz, dom cziykolwie nayachacz..., thakowi gwalthownik uthracza czescz i wsisthko ymienye swoje
      [I od tego czasu tak skazujem, iż iesliżeby (si) ktorykolwie ziemianin... śmiałbi..., albo iego czeladź, dom czyjkolwie najachać..., takowy gwałtownik utraca cześć i wszystko jimienie swoje]
    • 1921 [1476], Kazimierz Tymieniecki, editor, Wolność kmieca na Mazowszu w wieku XV[4], Masovia, page 68:
      Ysche Pauel, Yan y Maczey, oczecz gych, zachowany gwalthownyk, nye przyschly na gymyenye Janczewo... any zegnaly trzech oraczoph yego
      [Iże Paweł, Jan i Maciej, ociec jich, zachowany gwałtownik, nie przyszli na jimienie Janczewo... ani zegnali trzech oraczow jego]
    1. (attested in Masovia, Lesser Poland) plunderer, oppressor
      • 1901 [1471], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 88:
        Bracze a. gwalthowniczi exactores
        [Bracze a. gwałtownicy exactores]
      • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 17:
        Gwalthownyk yawney droghi... dwyemanaczcze swyathky szą ma wywyescz dobrimy
        [Gwałtownik jawnej drogi... dwiemanaćcie świadki się ma wywieść dobrymi]
      • 1895 [Fifteenth century], Franciszek Piekosiński, editor, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich. Kodeks Działyńskich I[5], Lesser Poland, page 4:
        Vkladamy..., aby gdy ktori drapyescza dzesyącziny abo gwaltownyk rzeczy kosczelnych byl naleszon, ma bycz vpomyenyon klyątwą
        [Układamy..., aby gdy ktory drapieżca dziesięciny abo gwałtownik rzeczy kościelnych był nalezion, ma być upomienion klątwą]
      • 1858 [1498], Wacław Aleksander Maciejowski, editor, Historia prawodawstw słowiańskich[6], 2 edition, volume VI, page 272:
        Thedi wedlvg prawa thraczi czescz y ymienie gwalthownik thakowy
        [Tedy według prawa traci cześć i imienie gwałtownik takowy]

Descendants

[edit]
  • Polish: gwałtownik

References

[edit]
  • Bańkowski, Andrzej (2000) “gwałtownik”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “gwałtownik”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish gwałtownik. By surface analysis, gwałtować +‎ -nik.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ɡvawˈtɔv.ɲik/
  • (Middle Polish) IPA(key): /ɡvɒɫˈtɔv.ɲik/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvɲik
  • Syllabification: gwał‧tow‧nik

Noun

[edit]

gwałtownik m pers (female equivalent gwałtownica)

  1. hothead (explosive person who reacts to various situations quickly and violently, on impulse)
    Synonyms: choleryk, raptus
  2. (dated) Synonym of gwałciciel

Declension

[edit]

Further reading

[edit]