gówniara

Polish

Etymology

From gówniarz +‎ -ara.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɡuvˈɲa.ra/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ara
• Syllabification: gów‧nia‧ra

Noun

gówniara f (male equivalent gówniarz)

1. (vulgar, offensive) female equivalent of gówniarz (“shithead, brat; immature youth”)

Declension

Declension of gówniara

	singular	plural
nominative	gówniara	gówniary
genitive	gówniary	gówniar
dative	gówniarze	gówniarom
accusative	gówniarę	gówniary
instrumental	gówniarą	gówniarami
locative	gówniarze	gówniarach
vocative	gówniaro	gówniary

Related terms

noun

• gówno

 

Further reading

• gówniara in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• gówniara in Polish dictionaries at PWN