hòrran

Cimbrian

Alternative forms

• höarn (Luserna)

Etymology

From Middle High German horen, from Old High German hōren, from Proto-Germanic *hauzijaną. Cognate with German hören, Dutch horen, English hear, Icelandic heyra.

Verb

hòrran (third-person singular present indicative hòrrt, past participle gahòrrt, auxiliary haban)

1. (Sette Comuni) to hear

Conjugation

Conjugation of hòrran

infinitive		hòrran
present participle		hòrranten
past participle		gahòrrt
auxiliary		haban
	indicative			subjunctive
present	ich hòrre	bar hòrran	i	ich hòrre	bar hòrran
	du hòrrst	iart hòrrt		du hòrrst	iart hòrrt
	ear hòrrt	ze hòrrnt		ear hòrre	ze hòrran
preterite (composed)	ich han gahòrrt	bar haban gahòrrt	ii	ich hòrrte	bar hòrrtan
	du hast gahòrrt	iart habet gahòrrt		du hòrrtest	iart hòrrtet
	ear hat gahòrrt	ze habent gahòrrt		ear hòrrte	ze hòrrtan
imperative	—	hòrrbar
	hòrr (du)	hòrrt (iart)
	hòrre (ear)	hòrran (ze)

References

• “hòrran” in Martalar, Umberto Martello, Bellotto, Alfonso (1974) Dizionario della lingua Cimbra dei Sette Communi vicentini, 1st edition, Roana, Italy: Instituto di Cultura Cimbra A. Dal Pozzo