haesitabundus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]haesitō (“hesitate”) + -bundus
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /hae̯.si.taːˈbun.dus/, [häe̯s̠ɪt̪äːˈbʊn̪d̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /e.si.taˈbun.dus/, [es̬it̪äˈbun̪d̪us]
Adjective
[edit]haesitābundus (feminine haesitābunda, neuter haesitābundum); first/second-declension adjective
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | haesitābundus | haesitābunda | haesitābundum | haesitābundī | haesitābundae | haesitābunda | |
Genitive | haesitābundī | haesitābundae | haesitābundī | haesitābundōrum | haesitābundārum | haesitābundōrum | |
Dative | haesitābundō | haesitābundō | haesitābundīs | ||||
Accusative | haesitābundum | haesitābundam | haesitābundum | haesitābundōs | haesitābundās | haesitābunda | |
Ablative | haesitābundō | haesitābundā | haesitābundō | haesitābundīs | |||
Vocative | haesitābunde | haesitābunda | haesitābundum | haesitābundī | haesitābundae | haesitābunda |
References
[edit]- “haesitabundus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- haesitabundus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.