hakka

See also: Hakka

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈhakka/

  Rhymes: -ahka

Verb

hakka (weak verb, third-person singular past indicative hakkaði, supine hakkað)

1. to mince, grind

Conjugation

hakka — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að hakka
supine (sagnbót)		hakkað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hakkandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hakka	við hökkum	present (nútíð)	ég hakki	við hökkum
	þú hakkar	þið hakkið		þú hakkir	þið hakkið
	hann, hún, það hakkar	þeir, þær, þau hakka		hann, hún, það hakki	þeir, þær, þau hakki
past (þátíð)	ég hakkaði	við hökkuðum	past (þátíð)	ég hakkaði	við hökkuðum
	þú hakkaðir	þið hökkuðuð		þú hakkaðir	þið hökkuðuð
	hann, hún, það hakkaði	þeir, þær, þau hökkuðu		hann, hún, það hakkaði	þeir, þær, þau hökkuðu
imperative (boðháttur)	hakka (þú)	hakkið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	hakkaðu	hakkiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

hakkast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að hakkast
supine (sagnbót)		hakkast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hakkandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hakkast	við hökkumst	present (nútíð)	ég hakkist	við hökkumst
	þú hakkast	þið hakkist		þú hakkist	þið hakkist
	hann, hún, það hakkast	þeir, þær, þau hakkast		hann, hún, það hakkist	þeir, þær, þau hakkist
past (þátíð)	ég hakkaðist	við hökkuðumst	past (þátíð)	ég hakkaðist	við hökkuðumst
	þú hakkaðist	þið hökkuðust		þú hakkaðist	þið hökkuðust
	hann, hún, það hakkaðist	þeir, þær, þau hökkuðust		hann, hún, það hakkaðist	þeir, þær, þau hökkuðust
imperative (boðháttur)	hakkast (þú)	hakkist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	hakkastu	hakkisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

hakkaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	hakkaður	hökkuð	hakkað		hakkaðir	hakkaðar	hökkuð
accusative (þolfall)	hakkaðan	hakkaða	hakkað		hakkaða	hakkaðar	hökkuð
dative (þágufall)	hökkuðum	hakkaðri	hökkuðu		hökkuðum	hökkuðum	hökkuðum
genitive (eignarfall)	hakkaðs	hakkaðrar	hakkaðs		hakkaðra	hakkaðra	hakkaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	hakkaði	hakkaða	hakkaða		hökkuðu	hökkuðu	hökkuðu
accusative (þolfall)	hakkaða	hökkuðu	hakkaða		hökkuðu	hökkuðu	hökkuðu
dative (þágufall)	hakkaða	hökkuðu	hakkaða		hökkuðu	hökkuðu	hökkuðu
genitive (eignarfall)	hakkaða	hökkuðu	hakkaða		hökkuðu	hökkuðu	hökkuðu

Derived terms

• hakk

---

Japanese

Romanization

hakka

1. Rōmaji transcription of はっか
2. Rōmaji transcription of ハッカ

---

Norwegian Bokmål

Alternative forms

• (of noun) hakken
• (of verb) hakket

Noun

hakka m or f

1. definite feminine singular of hakke

Verb

hakka

1. inflection of hakke:
   1. simple past
   2. past participle

---

Norwegian Nynorsk

Noun

hakka f

1. (deprecated template usage) definite singular of hakke

---

Portuguese

Noun

1. Hakka (a member of a Han ethnic group of southern China)

Adjective

hakka (invariable)

1. Hakka (relating to the Hakka people)