heinähattu
Finnish
Etymology
heinä (“hay”) + hattu (“hat”)
Noun
heinähattu
Declension
Inflection of heinähattu (Kotus type 1*C/valo, tt-t gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | heinähattu | heinähatut | ||
genitive | heinähatun | heinähattujen | ||
partitive | heinähattua | heinähattuja | ||
illative | heinähattuun | heinähattuihin | ||
singular | plural | |||
nominative | heinähattu | heinähatut | ||
accusative | nom. | heinähattu | heinähatut | |
gen. | heinähatun | |||
genitive | heinähatun | heinähattujen | ||
partitive | heinähattua | heinähattuja | ||
inessive | heinähatussa | heinähatuissa | ||
elative | heinähatusta | heinähatuista | ||
illative | heinähattuun | heinähattuihin | ||
adessive | heinähatulla | heinähatuilla | ||
ablative | heinähatulta | heinähatuilta | ||
allative | heinähatulle | heinähatuille | ||
essive | heinähattuna | heinähattuina | ||
translative | heinähatuksi | heinähatuiksi | ||
abessive | heinähatutta | heinähatuitta | ||
instructive | — | heinähatuin | ||
comitative | See the possessive forms below. |