hneigja
Icelandic
Etymology
From Old Norse hneigja, from Proto-Germanic *hnaigijaną.
Pronunciation
Verb
hneigja (weak verb, third-person singular past indicative hneigði, supine hneigt)
- (transitive) to bow
Conjugation
hneigja — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að hneigja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hneigt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hneigjandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég hneigi | við hneigjum | present (nútíð) |
ég hneigi | við hneigjum |
| þú hneigir | þið hneigið | þú hneigir | þið hneigið | ||
| hann, hún, það hneigir | þeir, þær, þau hneigja | hann, hún, það hneigi | þeir, þær, þau hneigi | ||
| past (þátíð) |
ég hneigði | við hneigðum | past (þátíð) |
ég hneigði | við hneigðum |
| þú hneigðir | þið hneigðuð | þú hneigðir | þið hneigðuð | ||
| hann, hún, það hneigði | þeir, þær, þau hneigðu | hann, hún, það hneigði | þeir, þær, þau hneigðu | ||
| imperative (boðháttur) |
hneig (þú) | hneigið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hneigðu | hneigiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að hneigjast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hneigst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hneigjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég hneigist | við hneigjumst | present (nútíð) |
ég hneigist | við hneigjumst |
| þú hneigist | þið hneigist | þú hneigist | þið hneigist | ||
| hann, hún, það hneigist | þeir, þær, þau hneigjast | hann, hún, það hneigist | þeir, þær, þau hneigist | ||
| past (þátíð) |
ég hneigðist | við hneigðumst | past (þátíð) |
ég hneigðist | við hneigðumst |
| þú hneigðist | þið hneigðust | þú hneigðist | þið hneigðust | ||
| hann, hún, það hneigðist | þeir, þær, þau hneigðust | hann, hún, það hneigðist | þeir, þær, þau hneigðust | ||
| imperative (boðháttur) |
hneigst (þú) | hneigist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hneigstu | hneigisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
hneigður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
hneigður | hneigð | hneigt | hneigðir | hneigðar | hneigð | |
| accusative (þolfall) |
hneigðan | hneigða | hneigt | hneigða | hneigðar | hneigð | |
| dative (þágufall) |
hneigðum | hneigðri | hneigðu | hneigðum | hneigðum | hneigðum | |
| genitive (eignarfall) |
hneigðs | hneigðrar | hneigðs | hneigðra | hneigðra | hneigðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
hneigði | hneigða | hneigða | hneigðu | hneigðu | hneigðu | |
| accusative (þolfall) |
hneigða | hneigðu | hneigða | hneigðu | hneigðu | hneigðu | |
| dative (þágufall) |
hneigða | hneigðu | hneigða | hneigðu | hneigðu | hneigðu | |
| genitive (eignarfall) |
hneigða | hneigðu | hneigða | hneigðu | hneigðu | hneigðu | |