hrjóða

Old Norse

Verb

hrjóða (singular past indicative hrauð, plural past indicative hruðu, past participle hroðinn)

1. to unload
2. to strip, disable
3. (impersonal, with dative) to clear away
   • mun hroðit myrkvanum

     the fog will have cleared away

Conjugation

Conjugation of hrjóða — active (strong class 2)

infinitive	hrjóða
present participle	hrjóðandi
past participle	hroðinn
indicative	present	past
1st-person singular	hrýð	hrauð
2nd-person singular	hrýðr	hrautt
3rd-person singular	hrýðr	hrauð
1st-person plural	hrjóðum	hruðum
2nd-person plural	hrjóðið	hruðuð
3rd-person plural	hrjóða	hruðu
subjunctive	present	past
1st-person singular	hrjóða	hryða
2nd-person singular	hrjóðir	hryðir
3rd-person singular	hrjóði	hryði
1st-person plural	hrjóðim	hryðim
2nd-person plural	hrjóðið	hryðið
3rd-person plural	hrjóði	hryði
imperative	present
2nd-person singular	hrjóð
1st-person plural	hrjóðum
2nd-person plural	hrjóðið

Conjugation of hrjóða — mediopassive (strong class 2)

infinitive	hrjóðask
present participle	hrjóðandisk
past participle	hroðizk
indicative	present	past
1st-person singular	hrjóðumk	hruðumk
2nd-person singular	hrýzk	hrauzk
3rd-person singular	hrýzk	hrauzk
1st-person plural	hrjóðumsk	hruðumsk
2nd-person plural	hrjóðizk	hruðuzk
3rd-person plural	hrjóðask	hruðusk
subjunctive	present	past
1st-person singular	hrjóðumk	hryðumk
2nd-person singular	hrjóðisk	hryðisk
3rd-person singular	hrjóðisk	hryðisk
1st-person plural	hrjóðimsk	hryðimsk
2nd-person plural	hrjóðizk	hryðizk
3rd-person plural	hrjóðisk	hryðisk
imperative	present
2nd-person singular	hrjózk
1st-person plural	hrjóðumsk
2nd-person plural	hrjóðizk

References

• hrjóða in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.