iactitabundus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Alternative forms[edit]
Etymology[edit]
From iactitō (“utter; brag, boast”) + -bundus.
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /i̯ak.ti.taːˈbun.dus/, [i̯äkt̪ɪt̪äːˈbʊn̪d̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /jak.ti.taˈbun.dus/, [jäkt̪it̪äˈbun̪d̪us]
Adjective[edit]
iactitābundus (feminine iactitābunda, neuter iactitābundum); first/second-declension adjective
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | iactitābundus | iactitābunda | iactitābundum | iactitābundī | iactitābundae | iactitābunda | |
Genitive | iactitābundī | iactitābundae | iactitābundī | iactitābundōrum | iactitābundārum | iactitābundōrum | |
Dative | iactitābundō | iactitābundō | iactitābundīs | ||||
Accusative | iactitābundum | iactitābundam | iactitābundum | iactitābundōs | iactitābundās | iactitābunda | |
Ablative | iactitābundō | iactitābundā | iactitābundō | iactitābundīs | |||
Vocative | iactitābunde | iactitābunda | iactitābundum | iactitābundī | iactitābundae | iactitābunda |
References[edit]
- “iactitābundus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press