igenkänning

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Swedish[edit]

Etymology[edit]

känna igen or igenkänna +‎ -ing

Noun[edit]

igenkänning c

  1. recognition

Declension[edit]

Declension of igenkänning 
Uncountable
Indefinite Definite
Nominative igenkänning igenkänningen
Genitive igenkännings igenkänningens

Further reading[edit]