improcerus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From in- (“un-”) + prōcērus (“tall, long”).
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /im.proːˈkeː.rus/, [ɪmproːˈkeːrʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /im.proˈt͡ʃe.rus/, [improˈt͡ʃɛːrus]
Adjective[edit]
imprōcērus (feminine imprōcēra, neuter imprōcērum); first/second-declension adjective
- short in stature, undersized
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | imprōcērus | imprōcēra | imprōcērum | imprōcērī | imprōcērae | imprōcēra | |
Genitive | imprōcērī | imprōcērae | imprōcērī | imprōcērōrum | imprōcērārum | imprōcērōrum | |
Dative | imprōcērō | imprōcērō | imprōcērīs | ||||
Accusative | imprōcērum | imprōcēram | imprōcērum | imprōcērōs | imprōcērās | imprōcēra | |
Ablative | imprōcērō | imprōcērā | imprōcērō | imprōcērīs | |||
Vocative | imprōcēre | imprōcēra | imprōcērum | imprōcērī | imprōcērae | imprōcēra |
References[edit]
- “improcerus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “improcerus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers