indisertus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

in- +‎ disertus (eloquent)

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

indisertus (feminine indiserta, neuter indisertum, adverb indisertē); first/second-declension adjective

  1. not eloquent

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative indisertus indiserta indisertum indisertī indisertae indiserta
Genitive indisertī indisertae indisertī indisertōrum indisertārum indisertōrum
Dative indisertō indisertō indisertīs
Accusative indisertum indisertam indisertum indisertōs indisertās indiserta
Ablative indisertō indisertā indisertō indisertīs
Vocative indiserte indiserta indisertum indisertī indisertae indiserta

References[edit]

  • indisertus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • indisertus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers