indywidualny

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from French individuel + -ny.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /in.dɨ.vi.duˈal.nɨ/
  • (file)
  • Rhymes: -alnɨ
  • Syllabification: in‧dy‧wi‧du‧al‧ny

Adjective[edit]

indywidualny (comparative bardziej indywidualny, superlative najbardziej indywidualny, derived adverb indywidualnie)

  1. individual, single, self-standing (relating to a single person or thing)
    Synonyms: osobisty, charakterystyczny, jednostkowy, niecodzienny, nienormalny, odrębny, osobniczy, rozpoznawalny, specjalny, specyficzny, swoisty, szczególny, wyjątkowy
  2. individual, single, personal (intended for a single person)
    Synonyms: osobny, niezespołowy, pojedynczy, oddzielny

Declension[edit]

Derived terms[edit]

noun

Further reading[edit]

  • indywidualny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • indywidualny in Polish dictionaries at PWN