innotescens

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Present participle of innōtēscō

Participle

[edit]

innōtēscēns (genitive innōtēscentis); third-declension one-termination participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

[edit]

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative innōtēscēns innōtēscentēs innōtēscentia
Genitive innōtēscentis innōtēscentium
Dative innōtēscentī innōtēscentibus
Accusative innōtēscentem innōtēscēns innōtēscentēs
innōtēscentīs
innōtēscentia
Ablative innōtēscente
innōtēscentī1
innōtēscentibus
Vocative innōtēscēns innōtēscentēs innōtēscentia

1When used purely as an adjective.