insculpens

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Present participle of insculpō.

Participle[edit]

īnsculpēns (genitive īnsculpentis); third-declension one-termination participle

  1. engraving

Declension[edit]

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative īnsculpēns īnsculpentēs īnsculpentia
Genitive īnsculpentis īnsculpentium
Dative īnsculpentī īnsculpentibus
Accusative īnsculpentem īnsculpēns īnsculpentēs
īnsculpentīs
īnsculpentia
Ablative īnsculpente
īnsculpentī1
īnsculpentibus
Vocative īnsculpēns īnsculpentēs īnsculpentia

1When used purely as an adjective.