inspiciens
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Present participle of īnspiciō.
Participle
[edit]īnspiciēns (genitive īnspicientis); third-declension one-termination participle
Declension
[edit]Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | īnspiciēns | īnspicientēs | īnspicientia | ||
Genitive | īnspicientis | īnspicientium | |||
Dative | īnspicientī | īnspicientibus | |||
Accusative | īnspicientem | īnspiciēns | īnspicientēs īnspicientīs |
īnspicientia | |
Ablative | īnspiciente īnspicientī1 |
īnspicientibus | |||
Vocative | īnspiciēns | īnspicientēs | īnspicientia |
1When used purely as an adjective.
Descendants
[edit]- → German: Inspizient
- → Macedonian: инспициент (inspicient)
- → Romanian: inspicient
- → Swedish: inspicient