interpunkcja

See also: interpunkcją

Polish

Etymology

Borrowed from Latin interpūnctiō.

Pronunciation

• IPA^(key): /in.tɛrˈpuŋk.t͡sja/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -uŋkt͡sja
• Syllabification: in‧ter‧punk‧cja

Noun

interpunkcja f

1. (linguistics) punctuation (the use of punctuation marks in text and the rules that govern it)

   Synonym: przestankowanie

Declension

Declension of interpunkcja

	singular	plural
nominative	interpunkcja	interpunkcje
genitive	interpunkcji	interpunkcji/interpunkcyj (archaic)
dative	interpunkcji	interpunkcjom
accusative	interpunkcję	interpunkcje
instrumental	interpunkcją	interpunkcjami
locative	interpunkcji	interpunkcjach
vocative	interpunkcjo	interpunkcje

Derived terms

adjective

• interpunkcyjny

 

Further reading

• interpunkcja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• interpunkcja in Polish dictionaries at PWN