intimus
See also: intīmus
Esperanto
Verb
intimus
- conditional of intimi
Latin
Etymology
From the radical of inter + -imus.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /ˈin.ti.mus/, [ˈɪn̪t̪ɪmʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈin.ti.mus/, [ˈin̪t̪imus]
Adjective
intimus (feminine intima, neuter intimum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | intimus | intima | intimum | intimī | intimae | intima | |
Genitive | intimī | intimae | intimī | intimōrum | intimārum | intimōrum | |
Dative | intimō | intimō | intimīs | ||||
Accusative | intimum | intimam | intimum | intimōs | intimās | intima | |
Ablative | intimō | intimā | intimō | intimīs | |||
Vocative | intime | intima | intimum | intimī | intimae | intima |
Descendants
References
- “intimus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “intimus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- intimus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- to penetrate into the heart of Greece: in ipsam or intimam Graeciam penetrare
- my most intimate acquaintance: homo intimus, familiarissimus mihi
- to penetrate into the heart of Greece: in ipsam or intimam Graeciam penetrare