isokoskelo
Finnish
Etymology
From iso (“large”) + koskelo (“merganser”).
Noun
isokoskelo
- A species of merganser, Mergus merganser (common merganser).
Declension
Inflection of isokoskelo (Kotus type 2/palvelu, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | isokoskelo | isokoskelot | ||
genitive | isokoskelon | isokoskelojen isokoskeloiden isokoskeloitten | ||
partitive | isokoskeloa | isokoskeloja isokoskeloita | ||
illative | isokoskeloon | isokoskeloihin | ||
singular | plural | |||
nominative | isokoskelo | isokoskelot | ||
accusative | nom. | isokoskelo | isokoskelot | |
gen. | isokoskelon | |||
genitive | isokoskelon | isokoskelojen isokoskeloiden isokoskeloitten | ||
partitive | isokoskeloa | isokoskeloja isokoskeloita | ||
inessive | isokoskelossa | isokoskeloissa | ||
elative | isokoskelosta | isokoskeloista | ||
illative | isokoskeloon | isokoskeloihin | ||
adessive | isokoskelolla | isokoskeloilla | ||
ablative | isokoskelolta | isokoskeloilta | ||
allative | isokoskelolle | isokoskeloille | ||
essive | isokoskelona | isokoskeloina | ||
translative | isokoskeloksi | isokoskeloiksi | ||
abessive | isokoskelotta | isokoskeloitta | ||
instructive | — | isokoskeloin | ||
comitative | See the possessive forms below. |