istibdat
Jump to navigation
Jump to search
Turkish[edit]
Etymology[edit]
From Ottoman Turkish استبداد (istibdad), from Arabic اِسْتِبْدَاد (istibdād), verbal noun of اِسْتَبَدَّ (istabadda).
Noun[edit]
istibdat (definite accusative istibdadı, plural istibdatlar)
Declension[edit]
Related terms[edit]
References[edit]
- Nişanyan, Sevan (2002–) “istibdat”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “استبداد”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 89