istimlak
Jump to navigation
Jump to search
Turkish[edit]
Alternative forms[edit]
Etymology[edit]
From Ottoman Turkish استملاك (istimlak), from Arabic اِسْتِمْلَاك (istimlāk), verbal noun of اِسْتَمْلَكَ (istamlaka, “to appropriate, take, control, possess”).
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
istimlak (definite accusative istimlaki, plural istimlakler)
- expropriation; condemnation
- Synonym: kamulaştırma
Declension[edit]
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | istimlak | |
Definite accusative | istimlaki | |
Singular | Plural | |
Nominative | istimlak | istimlakler |
Definite accusative | istimlaki | istimlakleri |
Dative | istimlake | istimlaklere |
Locative | istimlakte | istimlaklerde |
Ablative | istimlakten | istimlaklerden |
Genitive | istimlakin | istimlaklerin |
Antonyms[edit]
References[edit]
- Devellioğlu, Ferit (1962) “istimlâk”, in Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat[1] (in Turkish), Istanbul: Türk Dil Kurumu, page 551
- Nişanyan, Sevan (2002–) “istimlak”, in Nişanyan Sözlük
- Wehr, Hans (1960) “istimlak”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 3rd edition, Ithaca, NY: Otto Harrassowitz
- Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN