jóðla

See also: jodla

Icelandic

Etymology

From German jodeln.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈjouðla/
• Rhymes: -ouðla

Verb

jóðla (weak verb, third-person singular past indicative jóðlaði, supine jóðlað)

1. (intransitive) to yodel

Conjugation

jóðla — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að jóðla
supine (sagnbót)		jóðlað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		jóðlandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég jóðla	við jóðlum	present (nútíð)	ég jóðli	við jóðlum
	þú jóðlar	þið jóðlið		þú jóðlir	þið jóðlið
	hann, hún, það jóðlar	þeir, þær, þau jóðla		hann, hún, það jóðli	þeir, þær, þau jóðli
past (þátíð)	ég jóðlaði	við jóðluðum	past (þátíð)	ég jóðlaði	við jóðluðum
	þú jóðlaðir	þið jóðluðuð		þú jóðlaðir	þið jóðluðuð
	hann, hún, það jóðlaði	þeir, þær, þau jóðluðu		hann, hún, það jóðlaði	þeir, þær, þau jóðluðu
imperative (boðháttur)	jóðla (þú)	jóðlið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	jóðlaðu	jóðliði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Derived terms

• jóðl