köylü

Turkish

Etymology

From köy +‎ -lü.

Pronunciation

• IPA^(key): [kœjly]

Noun

köylü (definite accusative köylüyü, plural köylüler)

1. villager

Declension

Inflection
Nominative	köylü
Definite accusative	köylüyü
	Singular	Plural
Nominative	köylü	köylüler
Definite accusative	köylüyü	köylüleri
Dative	köylüye	köylülere
Locative	köylüde	köylülerde
Ablative	köylüden	köylülerden
Genitive	köylünün	köylülerin
Possessive forms Singular Plural 1st singular köylüm köylülerim 2nd singular köylün köylülerin 3rd singular köylüsü köylüleri 1st plural köylümüz köylülerimiz 2nd plural köylünüz köylüleriniz 3rd plural köylüleri köylüleri
Predicative forms Singular Plural 1st singular köylüyüm köylülerim 2nd singular köylüsün köylülersin 3rd singular köylü köylüdür köylüler köylülerdir 1st plural köylüyüz köylüleriz 2nd plural köylüsünüz köylülersiniz 3rd plural köylüler köylülerdir

Derived terms

• köylülük