külg

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Estonian

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Finnic *külki. Cognate with Finnish kylki.

Noun

[edit]

külg (genitive külje, partitive külge)

  1. side (as opposed to front or back)
  2. aspect, facet

Declension

[edit]
Declension of külg (ÕS type 22i/külm, g-j gradation)
singular plural
nominative külg küljed
accusative nom.
gen. külje
genitive külgede
partitive külge külgi
külgesid
illative külge
küljesse
külgedesse
küljisse
inessive küljes külgedes
küljis
elative küljest külgedest
küljist
allative küljele külgedele
küljile
adessive küljel külgedel
küljil
ablative küljelt külgedelt
küljilt
translative küljeks külgedeks
küljiks
terminative küljeni külgedeni
essive küljena külgedena
abessive küljeta külgedeta
comitative küljega külgedega