kılıç
See also: Kılıç
Turkish[edit]
Etymology[edit]
From Old Turkic kılıç, from Proto-Turkic *Kɨlɨ̄č (“sword”).
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
kılıç (definite accusative kılıcı, plural kılıçlar)
Declension[edit]
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | kılıç | |
Definite accusative | kılıcı | |
Singular | Plural | |
Nominative | kılıç | kılıçlar |
Definite accusative | kılıcı | kılıçları |
Dative | kılıca | kılıçlara |
Locative | kılıçta | kılıçlarda |
Ablative | kılıçtan | kılıçlardan |
Genitive | kılıcın | kılıçların |