kaanon
Finnish
Pronunciation
Noun
kaanon
- (music) canon, round (piece of music in which the same melody is played by different voices, but beginning at different times)
Declension
Inflection of kaanon (Kotus type 6/paperi, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | kaanon | kaanonit | ||
genitive | kaanonin | kaanonien kaanoneiden kaanoneitten | ||
partitive | kaanonia | kaanoneita kaanoneja | ||
illative | kaanoniin | kaanoneihin | ||
singular | plural | |||
nominative | kaanon | kaanonit | ||
accusative | nom. | kaanon | kaanonit | |
gen. | kaanonin | |||
genitive | kaanonin | kaanonien kaanoneiden kaanoneitten | ||
partitive | kaanonia | kaanoneita kaanoneja | ||
inessive | kaanonissa | kaanoneissa | ||
elative | kaanonista | kaanoneista | ||
illative | kaanoniin | kaanoneihin | ||
adessive | kaanonilla | kaanoneilla | ||
ablative | kaanonilta | kaanoneilta | ||
allative | kaanonille | kaanoneille | ||
essive | kaanonina | kaanoneina | ||
translative | kaanoniksi | kaanoneiksi | ||
abessive | kaanonitta | kaanoneitta | ||
instructive | — | kaanonein | ||
comitative | See the possessive forms below. |