kaelakee

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Estonian[edit]

kaelakee

Etymology[edit]

From kael +‎ kee.

Noun[edit]

kaelakee (genitive kaelakee, partitive kaelakeed)

  1. necklace

Declension[edit]

Declension of kaelakee (ÕS type 26i/idee, no gradation)
singular plural
nominative kaelakee kaelakeed
accusative nom.
gen. kaelakee
genitive kaelakeede
partitive kaelakeed kaelakeid
kaelakeesid
illative kaelakeesse kaelakeedesse
kaelakeisse
inessive kaelakees kaelakeedes
kaelakeis
elative kaelakeest kaelakeedest
kaelakeist
allative kaelakeele kaelakeedele
kaelakeile
adessive kaelakeel kaelakeedel
kaelakeil
ablative kaelakeelt kaelakeedelt
kaelakeilt
translative kaelakeeks kaelakeedeks
kaelakeiks
terminative kaelakeeni kaelakeedeni
essive kaelakeena kaelakeedena
abessive kaelakeeta kaelakeedeta
comitative kaelakeega kaelakeedega