Jump to content

kalkon

From Wiktionary, the free dictionary

Esperanto

[edit]

Noun

[edit]

kalkon

  1. accusative singular of kalko

Swedish

[edit]
Swedish Wikipedia has an article on:
Wikipedia sv
en kalkon

Etymology

[edit]

Borrowed from Low German kalkûn or Dutch kalkoen, nominalisation of kalkûnsche höner or kalkoensche haan "hen from Calicut" (modern Kozhikode, India).[1][2] Doublet of kalikå.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

kalkon c

  1. turkey (bird)
    helstekt kalkon med fyllning och skysås
    whole roasted turkey with stuffing and gravy
  2. (colloquial) a turkey (total failure, especially a bad movie)

Declension

[edit]
Declension of kalkon
nominative genitive
singular indefinite kalkon kalkons
definite kalkonen kalkonens
plural indefinite kalkoner kalkoners
definite kalkonerna kalkonernas

Derived terms

[edit]

References

[edit]
  1. ^ kalkon in Svenska Akademiens ordbok (SAOB)
  2. ^ kalkon in Elof Hellquist, Svensk etymologisk ordbok (1st ed., 1922)