kalkon

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 15:02, 14 October 2019.
Jump to navigation Jump to search

Esperanto

Noun

kalkon

  1. accusative singular of kalko

Swedish

Etymology

Borrowed from Low German kalkûn or Dutch kalkoen, nominalisation of kalkûnsche höner or kalkoensche haan "hen from Calicut" (modern Kozhikode, India).[1][2]

Pronunciation

Noun

kalkon c

  1. a turkey; a kind of large bird
  2. (colloquial) a turkey; a failure

Declension

Declension of kalkon 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative kalkon kalkonen kalkoner kalkonerna
Genitive kalkons kalkonens kalkoners kalkonernas

References

  1. ^ kalkon in Svenska Akademiens ordbok (SAOB)
  2. ^ kalkon in Elof Hellquist, Svensk etymologisk ordbok (1st ed., 1922)