kanclerz

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Latin cancellārius.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈkan.t͡slɛʂ/
  • (file)
  • Rhymes: -ant͡slɛʂ
  • Syllabification: kan‧clerz

Noun[edit]

kanclerz m pers

  1. chancellor

Declension[edit]

Further reading[edit]

  • kanclerz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kanclerz in Polish dictionaries at PWN