karierowiczka

See also: karierowiczką

Polish

Etymology

From karierowicz +‎ -ka. First attested in 1932.

Pronunciation

• IPA^(key): /ka.rjɛ.rɔˈvit͡ʂ.ka/
• Rhymes: -it͡ʂka
• Syllabification: ka‧rie‧ro‧wicz‧ka

Noun

karierowiczka f (male equivalent karierowicz)

1. (derogatory) female equivalent of karierowicz (“arriviste, careerist, social climber, upstart”)

Declension

Declension of karierowiczka

	singular	plural
nominative	karierowiczka	karierowiczki
genitive	karierowiczki	karierowiczek
dative	karierowiczce	karierowiczkom
accusative	karierowiczkę	karierowiczki
instrumental	karierowiczką	karierowiczkami
locative	karierowiczce	karierowiczkach
vocative	karierowiczko	karierowiczki

Related terms

adjectives

• karierowiczowski
• karierowy

 

nouns

• kariera
• karierka
• karierowiczostwo

 

Further reading

• karierowiczka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• karierowiczka in Polish dictionaries at PWN