kartano
Finnish
Etymology
Borrowed from Proto-Germanic *gardan, *gardaz (“enclosure, yard, garden”).
Pronunciation
Noun
kartano
Declension
Inflection of kartano (Kotus type 2/palvelu, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | kartano | kartanot | ||
genitive | kartanon | kartanojen kartanoiden kartanoitten | ||
partitive | kartanoa | kartanoja kartanoita | ||
illative | kartanoon | kartanoihin | ||
singular | plural | |||
nominative | kartano | kartanot | ||
accusative | nom. | kartano | kartanot | |
gen. | kartanon | |||
genitive | kartanon | kartanojen kartanoiden kartanoitten | ||
partitive | kartanoa | kartanoja kartanoita | ||
inessive | kartanossa | kartanoissa | ||
elative | kartanosta | kartanoista | ||
illative | kartanoon | kartanoihin | ||
adessive | kartanolla | kartanoilla | ||
ablative | kartanolta | kartanoilta | ||
allative | kartanolle | kartanoille | ||
essive | kartanona | kartanoina | ||
translative | kartanoksi | kartanoiksi | ||
abessive | kartanotta | kartanoitta | ||
instructive | — | kartanoin | ||
comitative | See the possessive forms below. |