kartano
Jump to navigation
Jump to search
Finnish[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from Proto-Germanic *gardô, *gardaz (“enclosure, yard, garden”), with a derivational suffix -no of unclear origin.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
kartano
Declension[edit]
Inflection of kartano (Kotus type 2/palvelu, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | kartano | kartanot | |
genitive | kartanon | kartanojen kartanoiden kartanoitten | |
partitive | kartanoa | kartanoja kartanoita | |
illative | kartanoon | kartanoihin | |
singular | plural | ||
nominative | kartano | kartanot | |
accusative | nom. | kartano | kartanot |
gen. | kartanon | ||
genitive | kartanon | kartanojen kartanoiden kartanoitten | |
partitive | kartanoa | kartanoja kartanoita | |
inessive | kartanossa | kartanoissa | |
elative | kartanosta | kartanoista | |
illative | kartanoon | kartanoihin | |
adessive | kartanolla | kartanoilla | |
ablative | kartanolta | kartanoilta | |
allative | kartanolle | kartanoille | |
essive | kartanona | kartanoina | |
translative | kartanoksi | kartanoiksi | |
instructive | — | kartanoin | |
abessive | kartanotta | kartanoitta | |
comitative | — | kartanoineen |
Possessive forms of kartano (type palvelu) | ||
---|---|---|
possessor | singular | plural |
1st person | kartanoni | kartanomme |
2nd person | kartanosi | kartanonne |
3rd person | kartanonsa |