karttakirja
Finnish
Etymology
kartta (“map”) + kirja (“book”)
Noun
karttakirja
Declension
Inflection of karttakirja (Kotus type 9/kala, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | karttakirja | karttakirjat | ||
genitive | karttakirjan | karttakirjojen | ||
partitive | karttakirjaa | karttakirjoja | ||
illative | karttakirjaan | karttakirjoihin | ||
singular | plural | |||
nominative | karttakirja | karttakirjat | ||
accusative | nom. | karttakirja | karttakirjat | |
gen. | karttakirjan | |||
genitive | karttakirjan | karttakirjojen karttakirjain rare | ||
partitive | karttakirjaa | karttakirjoja | ||
inessive | karttakirjassa | karttakirjoissa | ||
elative | karttakirjasta | karttakirjoista | ||
illative | karttakirjaan | karttakirjoihin | ||
adessive | karttakirjalla | karttakirjoilla | ||
ablative | karttakirjalta | karttakirjoilta | ||
allative | karttakirjalle | karttakirjoille | ||
essive | karttakirjana | karttakirjoina | ||
translative | karttakirjaksi | karttakirjoiksi | ||
abessive | karttakirjatta | karttakirjoitta | ||
instructive | — | karttakirjoin | ||
comitative | See the possessive forms below. |