kauppahinta
Finnish
Etymology
kauppa (“deal”) + hinta (“price”)
Noun
kauppahinta
- The final price at which a deal is concluded; used normally of items such as property for which the price is negotiated individually.
Declension
Inflection of kauppahinta (Kotus type 9*J/kala, nt-nn gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | kauppahinta | kauppahinnat | ||
genitive | kauppahinnan | kauppahintojen | ||
partitive | kauppahintaa | kauppahintoja | ||
illative | kauppahintaan | kauppahintoihin | ||
singular | plural | |||
nominative | kauppahinta | kauppahinnat | ||
accusative | nom. | kauppahinta | kauppahinnat | |
gen. | kauppahinnan | |||
genitive | kauppahinnan | kauppahintojen kauppahintain rare | ||
partitive | kauppahintaa | kauppahintoja | ||
inessive | kauppahinnassa | kauppahinnoissa | ||
elative | kauppahinnasta | kauppahinnoista | ||
illative | kauppahintaan | kauppahintoihin | ||
adessive | kauppahinnalla | kauppahinnoilla | ||
ablative | kauppahinnalta | kauppahinnoilta | ||
allative | kauppahinnalle | kauppahinnoille | ||
essive | kauppahintana | kauppahintoina | ||
translative | kauppahinnaksi | kauppahinnoiksi | ||
abessive | kauppahinnatta | kauppahinnoitta | ||
instructive | — | kauppahinnoin | ||
comitative | See the possessive forms below. |