kavaliri

Esperanto

Etymology

From kavaliro (“knight”, noun) +‎ -i (verbal suffix).

Pronunciation

• IPA^(key): [kavaˈliri]
• Rhymes: -iri
• Hyphenation: ka‧va‧li‧ri

Verb

kavaliri (present kavaliras, past kavaliris, future kavaliros, conditional kavalirus, volitive kavaliru)

1. (transitive) to knight

Conjugation

Conjugation of kavaliri present past future singular plural singular plural singular plural tense kavaliras kavaliris kavaliros active participle kavaliranta kavalirantaj kavalirinta kavalirintaj kavalironta kavalirontaj acc. kavalirantan kavalirantajn kavalirintan kavalirintajn kavalirontan kavalirontajn passive participle kavalirata kavalirataj kavalirita kavaliritaj kavalirota kavalirotaj acc. kavaliratan kavaliratajn kavaliritan kavaliritajn kavalirotan kavalirotajn nominal active participle kavaliranto kavalirantoj kavalirinto kavalirintoj kavalironto kavalirontoj acc. kavaliranton kavalirantojn kavalirinton kavalirintojn kavalironton kavalirontojn nominal passive participle kavalirato kavaliratoj kavalirito kavaliritoj kavaliroto kavalirotoj acc. kavaliraton kavaliratojn kavaliriton kavaliritojn kavaliroton kavalirotojn adverbial active participle kavalirante kavalirinte kavalironte adverbial passive participle kavalirate kavalirite kavalirote infinitive kavaliri imperative kavaliru conditional kavalirus