kavel
Swedish
Etymology
From Old Norse kefli. Cognate to Norwegian Nynorsk kjevle, Norwegian Bokmål kjevle, Icelandic kefli.
Noun
kavel c
- (cooking) rolling pin (food preparation utensil)
Declension
Declension of kavel | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | kavel | kaveln | kavlar | kavlarna |
Genitive | kavels | kavelns | kavlars | kavlarnas |