keidas
Finnish
Etymology
Borrowed from a descendant of Proto-Germanic *skaidaz; compare Swedish skede (“span of time”). No cognates are found in other Baltic-Finnic languages. The original meaning "forest clearing, mound at swamp; treeless area" can still be seen in the term keidassuo. The sense of "oasis" is an academic adaptation from the late 19th century.
Pronunciation
Noun
keidas
Declension
Inflection of keidas (Kotus type 41*F/vieras, t-d gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | keidas | keitaat | ||
genitive | keitaan | keitaiden keitaitten | ||
partitive | keidasta | keitaita | ||
illative | keitaaseen | keitaisiin | ||
singular | plural | |||
nominative | keidas | keitaat | ||
accusative | nom. | keidas | keitaat | |
gen. | keitaan | |||
genitive | keitaan | keitaiden keitaitten keidasten rare | ||
partitive | keidasta | keitaita | ||
inessive | keitaassa | keitaissa | ||
elative | keitaasta | keitaista | ||
illative | keitaaseen | keitaisiin keitaihin rare | ||
adessive | keitaalla | keitailla | ||
ablative | keitaalta | keitailta | ||
allative | keitaalle | keitaille | ||
essive | keitaana | keitaina | ||
translative | keitaaksi | keitaiksi | ||
abessive | keitaatta | keitaitta | ||
instructive | — | keitain | ||
comitative | See the possessive forms below. |