kihlausaika
Finnish
Etymology
kihlaus (“act of getting engaged”) + aika (“period”)
Noun
kihlausaika
- An engagement (period of time when marriage is planned or promised).
Declension
Inflection of kihlausaika (Kotus type 9*/kala, ik-j gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | kihlausaika | kihlausajat | ||
genitive | kihlausajan | kihlausaikojen | ||
partitive | kihlausaikaa | kihlausaikoja | ||
illative | kihlausaikaan | kihlausaikoihin | ||
singular | plural | |||
nominative | kihlausaika | kihlausajat | ||
accusative | nom. | kihlausaika | kihlausajat | |
gen. | kihlausajan | |||
genitive | kihlausajan | kihlausaikojen kihlausaikain rare | ||
partitive | kihlausaikaa | kihlausaikoja | ||
inessive | kihlausajassa | kihlausajoissa | ||
elative | kihlausajasta | kihlausajoista | ||
illative | kihlausaikaan | kihlausaikoihin | ||
adessive | kihlausajalla | kihlausajoilla | ||
ablative | kihlausajalta | kihlausajoilta | ||
allative | kihlausajalle | kihlausajoille | ||
essive | kihlausaikana | kihlausaikoina | ||
translative | kihlausajaksi | kihlausajoiksi | ||
abessive | kihlausajatta | kihlausajoitta | ||
instructive | — | kihlausajoin | ||
comitative | See the possessive forms below. |