klęcznik

Polish

Etymology

From klęczeć +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈklɛn.t͡ʂɲik/

Noun

klęcznik m inan

1. kneeler, prie-dieu, faldstool

Declension

Declension of klęcznik

	singular	plural
nominative	klęcznik	klęczniki
genitive	klęcznika	klęczników
dative	klęcznikowi	klęcznikom
accusative	klęcznik	klęczniki
instrumental	klęcznikiem	klęcznikami
locative	klęczniku	klęcznikach
vocative	klęczniku	klęczniki

Related terms

• klękać

Further reading

• Template:R:PWN