knäböjning

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Swedish

[edit]

Etymology

[edit]

From knäböja +‎ -ning.

Noun

[edit]

knäböjning c

  1. kneeling, genuflection
    Synonym: knäfall

Declension

[edit]
Declension of knäböjning 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative knäböjning knäböjningen knäböjningar knäböjningarna
Genitive knäböjnings knäböjningens knäböjningars knäböjningarnas

Further reading

[edit]