koleśnik
Jump to navigation
Jump to search
See also: Kolesnik
Polish[edit]
Etymology[edit]
From koło.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
koleśnik m pers
Declension[edit]
Declension of koleśnik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | koleśnik | koleśnicy/koleśniki (deprecative) |
genitive | koleśnika | koleśników |
dative | koleśnikowi | koleśnikom |
accusative | koleśnika | koleśników |
instrumental | koleśnikiem | koleśnikami |
locative | koleśniku | koleśnikach |
vocative | koleśniku | koleśnicy |
Further reading[edit]
- koleśnik in Polish dictionaries at PWN