konsolos

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish[edit]

Etymology[edit]

From Ottoman Turkish قونسلوس (konsolos), from Byzantine Greek κόνσουλος (kónsoulos), from Latin cōnsul.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /kɔn.soˈɫɔs/
  • Hyphenation: kon‧so‧los

Noun[edit]

konsolos (definite accusative konsolosu, plural konsoloslar)

  1. consul
    Synonym: şehbender (obsolete)

Declension[edit]

Inflection
Nominative konsolos
Definite accusative konsolosu
Singular Plural
Nominative konsolos konsoloslar
Definite accusative konsolosu konsolosları
Dative konsolosa konsoloslara
Locative konsolosta konsoloslarda
Ablative konsolostan konsoloslardan
Genitive konsolosun konsolosların
Predicative forms
Singular Plural
1st singular konsolosum konsoloslarım
2nd singular konsolossun konsoloslarsın
3rd singular konsolos
konsolostur
konsoloslar
konsoloslardır
1st plural konsolosuz konsoloslarız
2nd plural konsolossunuz konsoloslarsınız
3rd plural konsoloslar konsoloslardır

Derived terms[edit]