kowal

See also: Kowal and kował

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kovaľь. By surface analysis, kować +‎ -al.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkɔ.val/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔval
• Syllabification: ko‧wal
• Homophone: Kowal

Noun

kowal m pers (female equivalent kowalka, diminutive kowalik)

1. smith, blacksmith

Declension

Declension of kowal

	singular	plural
nominative	kowal	kowale
genitive	kowala	kowali
dative	kowalowi	kowalom
accusative	kowala	kowali
instrumental	kowalem	kowalami
locative	kowalu	kowalach
vocative	kowalu	kowale

Related terms

adjectives

• kowalny
• kowalski

 

nouns

• kowadlnia
• kowadło
• kowalczyk
• kowalicha
• kowalność
• kowalstwo
• kowanie
• kowol

 

verbs

• kować
• wykuć

 

Noun

kowal m animal (diminutive kowalik)

1. firebug (Pyrrhocoris apterus)
2. (Far Masovian) diving beetle (any of beetle of the genus Dytiscus)

   Synonym: pływak

Declension

Declension of kowal

	singular	plural
nominative	kowal	kowale
genitive	kowala	kowali
dative	kowalowi	kowalom
accusative	kowala	kowale
instrumental	kowalem	kowalami
locative	kowalu	kowalach
vocative	kowalu	kowale

Further reading

• kowal in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kowal in Polish dictionaries at PWN
• Wojciech Grzegorzewicz (1894) “kowal”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 111