kredyt

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]
    Etymology tree
    Proto-Indo-European *ḱḗr
    Proto-Indo-European *dʰeh₁-
    Proto-Indo-European *ḱréddʰh₁eti
    Latin crēdō
    Latin crēditus
    Italian creditobor.
    German Kreditbor.
    Polish kredyt

    Borrowed from German Kredit.[1][2]

    Pronunciation

    [edit]
    • IPA(key): /ˈkrɛ.dɨt/
    • Audio:(file)
    • Rhymes: -ɛdɨt
    • Syllabification: kre‧dyt

    Noun

    [edit]

    kredyt m inan

    1. installment loan

    Declension

    [edit]
    Declension of kredyt
    singular plural
    nominative kredyt kredyty
    genitive kredytu kredytów
    dative kredytowi kredytom
    accusative kredyt kredyty
    instrumental kredytem kredytami
    locative kredycie kredytach
    vocative kredycie kredyty

    References

    [edit]
    1. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “kredyt”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
    2. ^ Stanisław Dubisz, editor (2003), “kredyt”, in Uniwersalny słownik języka polskiego [Universal dictionary of the Polish language]‎[1] (in Polish), volumes 1-4, Warsaw: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, →ISBN

    Further reading

    [edit]
    • kredyt in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
    • kredyt in Polish dictionaries at PWN
    Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=kredyt&oldid=80679785"