krefja
Icelandic
Etymology
From Old Norse krefja (“to demand”).
Pronunciation
Verb
krefja (weak verb, third-person singular past indicative krafði, supine krafið)
- (transitive, with accusative or ditransitive, with accusative and genitive) to demand
Conjugation
j=jPlease see Module:checkparams for help with this warning.
krefja — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að krefja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
krafið | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
krefjandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég kref | við krefjum | present (nútíð) |
ég krefji | við krefjum |
| þú krefur | þið krefjið | þú krefjir | þið krefjið | ||
| hann, hún, það krefur | þeir, þær, þau krefja | hann, hún, það krefji | þeir, þær, þau krefji | ||
| past (þátíð) |
ég krafði | við kröfðum | past (þátíð) |
ég krefði | við krefðum |
| þú krafðir | þið kröfðuð | þú krefðir | þið krefðuð | ||
| hann, hún, það krafði | þeir, þær, þau kröfðu | hann, hún, það krefði | þeir, þær, þau krefðu | ||
| imperative (boðháttur) |
kref (þú) | krefjið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| krefðu | krefjiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að krefjast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
krafist | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
krefjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég krefst | við krefjumst | present (nútíð) |
ég krefjist | við krefjumst |
| þú krefst | þið krefjist | þú krefjist | þið krefjist | ||
| hann, hún, það krefst | þeir, þær, þau krefjast | hann, hún, það krefjist | þeir, þær, þau krefjist | ||
| past (þátíð) |
ég krafðist | við kröfðumst | past (þátíð) |
ég krefðist | við krefðumst |
| þú krafðist | þið kröfðust | þú krefðist | þið krefðust | ||
| hann, hún, það krafðist | þeir, þær, þau kröfðust | hann, hún, það krefðist | þeir, þær, þau krefðust | ||
| imperative (boðháttur) |
krefst (þú) | krefist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| krefstu | krefisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
krafinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
krafinn | krafin | krafið | krafðir | krafðar | krafin | |
| accusative (þolfall) |
krafinn | krafða | krafið | krafða | krafðar | krafin | |
| dative (þágufall) |
kröfðum | krafinni | kröfðu | kröfðum | kröfðum | kröfðum | |
| genitive (eignarfall) |
krafins | krafinnar | krafins | krafinna | krafinna | krafinna | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
krafði | krafða | krafða | kröfðu | kröfðu | kröfðu | |
| accusative (þolfall) |
krafða | kröfðu | krafða | kröfðu | kröfðu | kröfðu | |
| dative (þágufall) |
krafða | kröfðu | krafða | kröfðu | kröfðu | kröfðu | |
| genitive (eignarfall) |
krafða | kröfðu | krafða | kröfðu | kröfðu | kröfðu | |