kupür

Turkish

Etymology

From French coupure.

Pronunciation

• IPA^(key): /ku.pyɾ/

Noun

kupür (definite accusative kupürü, plural kupürler)

1. clipping, cutting

   gazete kupürü ― newspaper clipping

Declension

Inflection
Nominative	kupür
Definite accusative	kupürü
	Singular	Plural
Nominative	kupür	kupürler
Definite accusative	kupürü	kupürleri
Dative	kupüre	kupürlere
Locative	kupürde	kupürlerde
Ablative	kupürden	kupürlerden
Genitive	kupürün	kupürlerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular kupürüm kupürlerim 2nd singular kupürün kupürlerin 3rd singular kupürü kupürleri 1st plural kupürümüz kupürlerimiz 2nd plural kupürünüz kupürleriniz 3rd plural kupürleri kupürleri Definite accusative Singular Plural 1st singular kupürümü kupürlerimi 2nd singular kupürünü kupürlerini 3rd singular kupürünü kupürlerini 1st plural kupürümüzü kupürlerimizi 2nd plural kupürünüzü kupürlerinizi 3rd plural kupürlerini kupürlerini Dative Singular Plural 1st singular kupürüme kupürlerime 2nd singular kupürüne kupürlerine 3rd singular kupürüne kupürlerine 1st plural kupürümüze kupürlerimize 2nd plural kupürünüze kupürlerinize 3rd plural kupürlerine kupürlerine Locative Singular Plural 1st singular kupürümde kupürlerimde 2nd singular kupüründe kupürlerinde 3rd singular kupüründe kupürlerinde 1st plural kupürümüzde kupürlerimizde 2nd plural kupürünüzde kupürlerinizde 3rd plural kupürlerinde kupürlerinde Ablative Singular Plural 1st singular kupürümden kupürlerimden 2nd singular kupüründen kupürlerinden 3rd singular kupüründen kupürlerinden 1st plural kupürümüzden kupürlerimizden 2nd plural kupürünüzden kupürlerinizden 3rd plural kupürlerinden kupürlerinden Genitive Singular Plural 1st singular kupürümün kupürlerimin 2nd singular kupürünün kupürlerinin 3rd singular kupürünün kupürlerinin 1st plural kupürümüzün kupürlerimizin 2nd plural kupürünüzün kupürlerinizin 3rd plural kupürlerinin kupürlerinin